라틴어 문장 검색

Iamque me de cuiusdam vastissimae ilicis ramo pendulo destinato, paululum viam supergressus ipse securi lignum quod deveheret reddebat, et ecce de proximo specu vastum attollens caput funesta proserpit ursa.
(아풀레이우스, 변신, 7권 22:3)
Quam rem procul dubio sentiebam ego illius ursae dentibus esse perfectam et Hercule dicerem quod sciebam, si loquendi copia suppeditaret:
(아풀레이우스, 변신, 7권 24:2)
Vidi et ursam mansuem cultu matronali, quae sella vehebatur, et simiam pileo textili crocotisque Phrygiis Catamiti pastoris specie aureum gestantem poculum, et asinum pinnis agglutinatis adambulantem cuidam seni debili, ut illum quidem Bellerophontem, hunc autem diceres Pegasum, tamen rideres utrumque.
(아풀레이우스, 변신, 11권 8:5)
aut cur vertatur circa polos positos juxta Ursas potius quam circa Orionem, aut ex alia aliqua parte coeli:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 462:7)
Et licet arte foris nullius id esse decoris Ante uideretur nec ob hoc placuisse putetur, Vt tamen agnouit, quid agendum mystice promit Interiusque geri documenta simillima ueri, Traxit ab enormi sub forma carminis [h]orni, Plus blandimenti quia dant noua carmina menti;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:3)
Dumque fame, siti coruus, lupus, ursa, ministri Eius, tunc aeque premerentur nocte dieque, Hoc ineunt foedus, fallatur ut iste camelus;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:7)
Occurram eis quasi ursa, raptis catulis, et dirumpam claustrum cordis eorum: et consumam eos ibi quasi leo; bestia agri scindet eos.
(불가타 성경, 호세아서, 13장8)
Flectit rapidos Ursa meatus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 9:1)
tum Phoebus, urbs quo saxa domat, quo pertrahit ornos, pectine temptavit nobiliore lyram venturumque sacris fidibus iam spondet Achillem, iam Phrygias caedes, iam Simoënta canit.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 1:7)
hic validam gentem, quam dura nivosis educat Ursa plagis, non Chaonas atque Molossos, quos Epirus alit, nec Dodonaea subegit agmina fatidicam frustra iactantia quercum.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:40)
ingentes quercus, annosas fulminat ornos.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Deprecatio ad Hadrianum37)
lucem iam condet Hydaspes, et Tartesiaco, Sol, oriere vado, candescet Geticis Meroë conversa pruinis claraque se vetito proluet Ursa mari, et, si iam nostros fastidit Olybrius ignes, constat Oresteam nil valuisse fidem.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epistula ad Olybrium10)
namque modo adversis invadi viscera telis, nunc sibi mutatas horret nigrescere vestes, nunc steriles mediis frondere Penatibus ornos.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:27)
sic aestuat ales, quae teneros humili fetus commiserit orno adlatura cibos, et plurima cogitat absens:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:79)
truculentos ingerit ursis praedonesque lupis;
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:285)

SEARCH

MENU NAVIGATION